wandeldag 22

Vandaag slaap ik bij mensen thuis. Die onderdak bieden aan pelgrims om zo eens met andere mensen te kunnen praten en andere verhalen te horen. Ze verhuren ook een gite,  maar dat is anders, die zitten niet bij hun aan tafel zoals een pelgrim wel doet.  Nog een reden is van de dochter des huizes: ze wil graag haar Engels oefenen ....dat is wat lastiger, want ik moet echt heel erg mijn best doen om haar Engels met Frans accent te verstaan.  En schakelen tussen Engels en Frans gaat mij niet zo goed af. We houden het maar op de Franse taal. Ik vind het leuk om zo bij mensen thuis te zijn,  hoewel soms ook wat ongemakkelijk omdat een gesprek niet altijd even soepel verloopt. Ik doe mijn best, maar kan het snelle praten lang niet altijd volgen.  Toch is het leuk om te zien hoe mensen wonen en hoe ze eten. Ik ben nu in een huis dat behoorlijk achteraf ligt en er erg oud uitziet aan de buitenkant. Binnen is het echter supermodern en strak. Buiten is een zwemvijver met prachtige waterlelies en lopen de kippen rond. Mijn kamer kijkt uit op velden en bossen.....geen gordijnen nodig vannacht. 

Vandaag moest ik ongeveer 24 km lopen. Precies weet ik het niet, omdat ik in Epernay overnacht heb en dat week wat af van de route. Het waren 24 zeer heuvelachtige kilometers. In dat heuvelachtiger heb ik me best vergist en het valt me zwaar. Dus ben ik vanaf de eerste 3 kilometer - die zo'n beetje recht omhoog de wijngaard ingingen - bezig geweest om er wat kilometers van af te snoepen. Te kijken waar ik wat slimmer kon lopen. Om dat dan toch maar elke keer niet te doen, want ach, het gaat nu toch best goed? Dus heb ik uiteindelijk gewoon de gehele route gelopen...met nog een beetje extra, want ik ben weer af en toe verkeerd gelopen.

Met één van de degenen die me de weg wezen stond ik even te praten. Op mijn vraag of ze van hier waren, antwoordden ze: dit is ons domein....en even later zag ik dat ik in de wijngaard van en vlakbij het kasteeltje van Taittinger liep....zouden zij dat geweest zijn?  Waarschijnlijker is het dat ze één van de wijnboeren zijn die voor Taittinger telen, ik kom ze namelijk nogal veel tegen hier. De champagne - hoe lekker ook - laat ik maar voor wat ze is....geloof dat het mijn wandelprestaties geen goed zal doen.

Zo, en nu ga ik slapen,  dat heeft mijn lijf verdiend!