Dag 5&6 op het pelgrimspad

20 mei 2021 - Riethoven, Nederland

Van Vught naar Den Bosch ben ik gelopen om daar de trein naar mijn lief te nemen. Na een nachtje "thuis" besloot ik nog één dag te gaan lopen en om dan te starten met het eerste stuk van het Pelgrimspad richting Visé. Of is het leuker om dat te doen met de wandelvriendin als zij besluit mee te lopen? En kan ik dan nu beter een minicamino lopen rondom Vessem? Of een stuk hier in de buurt dat ik nog niet zo goed ken? Of......de opties vlogen door mijn hoofd en mijn vriend lachte me liefdevol uit om mijn gedrag en gaf me al even liefdevol eeen duwtje de deur uit.... de laatste etappe van deze wandeldagen was aangebroken!

Onlangs heb ik nieuwe schoenen gekocht en oh wonder: ik heb toch nagenoeg geen last van mijn knie! En ook de blaren beperkten zich tot slechts één, wat een heerlijkheid! Ik neem me voor om vaker nieuwe schoenen te kopen dan eens in de 3,5 jaar zoals nu het geval was. Ook qua kleding heb ik het redelijk gevonden.  Superblij ben ik met mijn shirt van merinowol. Ik blijf fris ruiken en transpireer veel minder dan in de " plastic shirtjes" zoals ik ze gekscherend noem. Nu was het natuurlijk ook niet echt warm, maar toch. Qua gewicht van de rugzak zit ik op 10 kilo en dat was inclusief water, voor mij een hele prestatie! Het is telkens uitproberen wat voor mij wel en niet werkt.....een beetje zoals het leven zelf zullen we maar zeggen.

Al lopend mijmer ik over dat bijzondere pelgrimsgevoel en verwonderd realiseer ik me dat het iets is waar ik graag deel van uitmaak en wat ik uitdraag, waar ik graag in gekend wil worden. En das verwonderlijk, want dat heb ik eigenlijk nooit. Juist niet, meestal sta ik aan de zijlijn van iets, kijk ik er naar, maar maak ik er geen deel van uit. Of zo voelt het in elk geval niet. Bij het pelgrimeren dus wel, ik voel me er bij thuis. Niet dat nou zo duidelijk is wanneer je een pelgrim bent, de meningen verschillen nogal. De ervaringen echter komen grotendeels overeen en dat verbindt. Het is een stukje van mijn identiteit geworden, in ieder geval voor nu.

Met deze conclusie sluit ik het af. Dit was het voor nu, hopelijk binnen niet al te lange tijd weer verder op het pelgrimspad, tot dan!

4 Reacties

  1. Noor van Gulik:
    24 mei 2021
    Mooi!
    Ik ben benieuwd naar jouw merk schoenen.
    Zijn het speciale schoenen of gewoon het feit dat je nu sneller nieuwe schoenen hebt gekocht?
    (Ik heb ook regelmatig last van mijn knieën, vandaar :-) )

    Je schrijft mooi!
  2. Yvonne:
    25 mei 2021
    Dank voor je compliment Noor!
    Ik denk een combi van beiden....ik heb nu trailrunschoenen gekocht en die zijn veel lichter dan de leren Meindlschoenen die ik had. Toen ik die Meindls kocht, had ik echter ook nul blaren en ik kan me voorstellen dat er na 3,5 weinig demping over is. Omdat ik meer weeg dan gemiddeld (mooie omschrijving hè 😁), kan ik me voorstellen dat de demping sneller uit een schoen is. Daarom had ik bedacht om vaker nieuwe schoenen te kopen. Of om een keer naar een goede schoenenzaak te gaan om me goed te laten adviseren.
  3. Yvonne:
    25 mei 2021
    Oh ja, en het zijn Adidas schoenen, Terrex het het model.
  4. Noor van Gulik:
    25 mei 2021
    Thanks Yvonne!