Wandeldagen die niet meetellen en toch een beetje wel!
17 mei 2021 - Vught, Nederland
In 2019 was de laatste dag dat gelopen heb. Of nee, de laatste dag dat ik geschreven heb, want ik heb vorig jaar wél gelopen. Alleen was het maar 1,5 dag en die waren niet om over naar huis te schrijven, zullen we maar zeggen. En er was nóg een reden om niet te schrijven: ik mis mijn trouwe fan. Mijn vader is vorig jaar vrij plotseling overleden en ik zal zijn lieve en trouwe reacties erg missen. Ook dat maakte dat ik nog niet wilde schrijven. Maar ja, het moet er toch een keer van komen, dus doe ik het nu over de wandeldagen-die-niet-meetellen-en-toch-een-beetje-wel.
Wat maakt dat ze niet meetellen? Ik ben niet in Frankrijk, niet verder aan het lopen naar Santiago, niet met de flixbus gegaan nu in het voorjaar, in de hoop dat het nu minder warm zou zijn dan in de zomer en ik dus twee weken achter elkaar door zou lopen. Dat was het plan en dat doe ik dus helaas niet, ondanks het grote verlangen.
En waarom tellen ze dan toch een beetje wel mee? Omdat ik met mijn rugzak, mijn grote vriend op pad ben. Omdat ik een route uitstippel en overnachtingen plan. Omdat ik het Kloosterpad ging lopen, maar op dag 4 overgestapt ben op het Pelgrimspad....telkens kwam ik de bewegwijzering van de camino tegen en ik kon ze niet weerstaan.
Dus ben ik vandaag van Moergestel via de Oisterwijkse bossen en vennen naar de Kampina gelopen, waar ik de pelgrimsroute opgepikt heb......in tegengestelde richting, dat dan weer wel. En heb ik besloten om als ik weer ga lopen, dat vanaf Vessem te doen en dan naar Maastricht het pelgrimspad te volgen. Zolang ik niet naar Frankrijk kan, want het liefst loop ik daar natuurlijk verder en tot die tijd groeit het verlangen!
En wat heerlijk dat je weer bent gaan lopen, je passie weer oppakt. Ik geniet graag mee van je verhalen dus ik ben blij dat je weer schrijft. Liefs, Ida
Zag gisteren een man met een rugzak lopen met een grote schelp erop gebonden en moest meteen aan je denken. Heel veel wandelplezier - waar dan ook!
In de buitenwereld loop je vanaf thuis gezien naar buiten, in je binnenwereld ga je steeds verder naar binnen om daar steeds meer jezelf te ont-moeten en ont-dekken.
Veel liefs en in gedachte loop ik soms een stukje met je mee als je het niet erg vindt
Fons
Wat fijn dat je de draad toch weer opgepakt hebt al is het anders dan je wilde.
En natuurlijk ook gecondoleerd met het verlies van je vader. Je blijft hem vast met je meedragen en je zult hem vast zo nu en dan ook weer naast je voelen als je onderweg bent. Hartegroet,
Elisabeth