Millingen a/d Rijn-Kranenburg 21 km
22 oktober 2018 - Kranenburg, Duitsland
Enerzijds een mooie dag: de reis naar Millingen verloopt voorspoedig en na even oefenen vind ik ook de wegwijzers en dus ook de juiste weg. Langs de Rijn, die inderdaad vrij laag staat. Langs de Millingerwaard met veel vogels, vooral veel ganzen hoor en zie ik. Langs prachtige huizen met prachtige uitzichten. Mijn slaapadres via Vrienden op de fiets is ook heel fijn; aardige gastheer en -vrouw met wie meteen een mooi gesprek ontstaat. Mijn restje avondeten van gisteren mag in de magnetron en ik slaap in een zeer ruime kamer en heb een badkamer voor mezelf, heel luxe!
Dus zit ik nu te schrijven na een lekker maaltje en een fijne douche. En nadat, nu komt het, ik mijn blaren verzorgd heb. Potverdorie, heb ik toch wéér blaren! Echt, snap er niets van! En baal er stevig van! Dat is dus de anderzijds, samen met dat ik niet lekker liep vandaag. Stijf, zwaar, ongemakkelijk. En mijn hoofd werkte ook niet echt mee, ik schoot alle kanten op met mijn gedachten en emoties. Meestal zakt dat gedurende het lopen, vandaag dus niet. Eigenlijk niet heel gek, want ik had al een beetje te lang doorgelopen met dat onrustige hoofd. Heeft dan ook eventjes nodig om weer tot rust te komen. Irritant is het wel, als je elke keer dezelfde dingen denkt en daar dan ook nog es onaardig tegen jezelf over gaat doen. Zucht. Een goede oefening om er met afstand naar te kijken, zoals ik bij de yoga-opleiding leer.....
Morgen weer een nieuwe dag met 23 km voor de boeg, grotendeels door het Reichswald. Benieuwd hoe dat gaat en blij dat ik op het laatste moment alsnog mijn sandalen in mijn rugzak gemikt heb.....je weet maar nooit met die blaren 😊
Das balen toch blaren, nou ik had ze ook van Porto naar SdC. 1doorgeprikt en een draadje met compeed de andere een pleister, na 2 dagen klaar! En daarna steeds blote voeten met teva's Fantastisch! Had ik nooit gedacht. Als je nog een slaapplek zoekt in Nijmegen of omgeving kunnen we je ook komen halen hoor. Van harte welkom. Goed vervolg verder en ja loslaten is lastig dat weet je ook denk ik. Hartegroet
Ja die blaren, goed dat je het zegt van dat draadje, ga ik meteen doen!
En loslaten, laten we zeggen dat ik veel oefenmateriaal krijg 😉
Liefs terug!
weer (lekker) aan het wandelen;-), dat is echt balen die blaren. Tsja loslaten, wat wil je vasthouden?;-). Kunst van het loslaten kan ook door herkennen, erkennen en soms aanvaarden, maar dat kan soms knap lastig zijn. Morgen weer een nieuwe dag, dus succes morgen met de mooie boswandeling. liefs je broertje
En nog een tipje( best een moeilijke) als je loslaat heb je 2 handen vrij om iets nieuws te pakken. Is een.procesje, dus neem.je tijd!
Tja, dat loslaten...ik lees er heel vaak over bij pelgrims. En ik weet dus ook 'wat dat is'....misschien is loslaten moeilijk omdat je niet weet wat ervoor in de plaats komt....misschien iets van jezelf ? De vraag is dan of je iets van jezelf, echt alleen van jou, toe wilt laten....
Ik lees je en leef met je mee. 😘