Een ander stukje van het Jacobspad

Morgen ga ik weer een paar dagen aan de wandel. Dit keer neem ik een stukje van het Jacobspad langs de Maas en loop ik vanaf Millingen a/d Rijn nét over de grens in Duitsland richting uiteindelijk Maastricht en Eijsden. Maar zover zal ik deze dagen niet komen, het idee is dat ik ongeveer ter hoogte van Venlo zal eindigen en dat ik dan ruim 80 km gelopen heb. De overnachtingen zijn geregeld via Vrienden op de fiets, Airbnb en één nacht slaap ik in een heus (en vrij prijzig) kasteel. 

Geen Frankrijk omdat ik vanwege mijn opleiding en wat andere verplichtingen slechts een kleine week weg kon. Naar Frankrijk reizen leek dan niet handig en toen ik het eerder aangeschafte boekje van de historische pelgrimswegen tussen Rijn en Maas zag liggen, was de keuze snel gemaakt; dichtbij en tóch een pelgrimspad!

Elke keer is toch weer anders, ook vooraf. De voorgaande keren was ik vrij zenuwachtig en gespannen, nu ben ik veel rustiger. Ik neem me voor om echt zo weinig mogelijk mee te nemen. Hoef ook geen slaapzak en lakenzak mee te nemen en wil morgen niet alsnog dan toch nog maar een shirtje of extra vest in mijn rugzak gooien....es kijken of het me lukt om het echt te houden bij 2 kledingsetjes. Het weer is kouder dan het was tijdens mijn eerdere keren en ik ben benieuwd hoe dat zal zijn. Niet zomaar even een tukje doen tussendoor onder een boom enerzijds, maar ook niet al te zweterig en plakkerig anderzijds.

Ik verheug me op even niets. Even geen dingen moeten, regelen, uitzoeken of organiseren. Even geen volle agenda en het gevoel nergens écht aan toe te komen. Even geen grote keuzes of beslissingen of vragen. Alleen maar opstaan, gaan lopen, de juiste weg vinden, aankomen, kleding wassen, een lekker biertje drinken, eten en slapen. Buiten zijn, de volgens horen, de kleuren van de bladeren zien, de herfstgeuren opsnuiven, de wind voelen en mezelf weer kunnen voelen en horen, daar kijk ik naar uit....nog één nachtje slapen!