wandeldag 28

Dacht ik gezien te hebben dat er een station was in Savières en ik dus met de trein naar Troyes zou kunnen gaan......dat station is echter al tijden dicht, dus moest ik wel lopen. En dat klopte ook eigenlijk wel, het voelde niet oké om een stuk niet te lopen alleen maar omdat het zo saai was. Maar saai was het wel, allemachtig! Ik geloof dat deze laatste paar dagen de meest saaie wandeldagen tot nu toe waren. Met nog meer muziek en mezelf vertellen dat er momenten komen waarop ik verlang naar deze rust en saaiheid heb ik het gered. Ik wist al dat ik het best gedij als er de nodige afwisseling is en dat is dus ook het geval met wandelen.Vanaf Barbéry heb ik - zoals de gids aangaf- de bus genomen naar het centrum van Troyes. Wat een erg leuke stad is met een artistiekerig sfeertje. Heb er nog flink rondgelopen,  dus met die kilometers is het alsnog goedgekomen.

Vandaag dus naar huis. Op de heenweg zag ik Brasserie Terminus Nord die ik herkende van de stukjes van Martin Bril. Nu had ik genoeg tijd om hier een café crème te drinken en ik geef hem alsnog gelijk, wat een heerlijke plek om te zitten! Alles en iedereen trekt er aan je voorbij, zakenmensen, toeristen, studenten, Parijzenaars, gezinnen en dan ook nog in alle mogelijken kleuren die mensen kunnen hebben, heerlijk om naar te kijken!  De brasserie zelf is zo'n ouderwetse brasserie met schaal- en schelpdieren, een mozaïek-vloer, witte gesteven tafellakens en servetten en de typische restaurantgeur die mij meteen terugbrengt naar mijn jeugd. De koffie was er overigens duur en niet al te lekker. Als je dezer dagen lekkere koffie wilt drinken in Frankrijk, moet je naar McDonald's gaan is mijn ervaring. Echt, ik ben verre van fan van ze, maar hun latte macchiato is heerlijk! Dus heb ik nog een lekkere koffie voor in de trein meegenomen.

Nu zit ik dus in de Thalys naar Rotterdam en werp af en toe een blik op het nu nog Franse landschap en de lucht die steeds grijzer wordt. Het is weer voorbij voor nu en voor een aantal slaapadressen was ik zo'n beetje de laatste pelgrim van dit jaar. Het is dat het met Kerst niet makkelijk zal zijn om slaapplaatsen te vinden, anders was ik denk ik weer een weekje gegaan. Ik heb nu in totaal ruim 500 kilometer erop zitten. Van Troyes naar Vezelay is iets van 130 kilometer, ongeveer een week lopen en daarna weet ik het niet...er komt weer een nieuwe gids in zicht! 

Andere pelgrims heb ik dit keer niet ontmoet en dat vond ik best jammer. In die zin was het alleniger dan de eerste keer. Verder heb ik minstens even aardige mensen ontmoet, weer genoten van mijn eigen gezelschap, veel minder vogels gehoord, evenzeer genoten van het landschap, de rust en de natuur, het zomaar ergens picknicken en het dagelijkse schrijven. Mijn tempo is weer heerlijk vertraagd en verlaagd en ik heb wederom goede voornemens gemaakt om een aantal dingen anders te gaan doen in mijn dagelijkse leven. De vorige keer heb ik ze redelijk goed in kunnen voeren, dat gaat nu ook vast goedkomen!

Bedankt voor het meelezen en meeleven en tot de volgende etappe!