Wandeldag 24

Daar zit ik dan. Aanbeland in Rilly-la-Montagne, één van de champagne dorpen in de streek. En ik slaap bij champagnehuis Hubert en Joseph Fagot, aan de Allée Dom Perignon. Met kookgelegenheid in de gite de champagne........prozaïscher kan haast niet! Mijn hoofd had er dan ook een zeer prozaïsche en romantische voorstelling van gemaakt.
De werkelijkheid is anders.....het verblijf is boven de werkplaats van het champagnehuis, een stukje verderop. De kookgelegenheid bestaat uit een magnetron waarin ik ook mijn water moet koken. Geen bord of bestek, geen glas. En het is niet zo dat ik ruim voorzien ben in spullen. Gelukkig heb ik wel bestek!
Zojuist heb ik dus een afschuwelijke magnetronmaaltijd naar binnen gewerkt die ik gehaald heb in het dorpswinkeltje. Wat ook al zo prozaïsch klinkt maar in werkelijkheid een wat triestig halfleeg winkeltje is. Maar....ik ben overal super vriendelijk ontvangen. Het bed is schoon en ligt lekker. Het biertje in de tabac smaakt prima. En ik lig vanavond toch weer vroeg in bed, dus wat maakt het uit!

Het zou prachtig weer worden, en dat werd het niet. Dat vond ik helemaal niet erg, want het lopen op zich vond ik al zwaar genoeg, laat staan dat het dan bij 23-24 graden in de stralende zon zou zijn.....raar hoor, dat ik blij ben dat de zon er niet is....het was een graad of twintig, bewolkt en wind, heerlijk om te lopen!
Hopelijk gaat het lopen morgen beter,  dan heb ik 20 km voor de boeg en overnacht ik bij de zusters in Epernay. Die helemaal in verwarring waren omdat ik nogal stellig zei dat ik 'le matin' aan zou komen,  's morgens,  terwijl ik natuurlijk 's middags bedoelde , l'apres-midi. Het lijkt er niet eens op ☺ .....mijn vocabulaire wordt weer krakend en piepend ergens in mijn hersens naar voren gehaald.

Vanmiddag heb ik heerlijk gepicknickt tussen de wijnranken. Met een stuk stokbrood en boter wat ik vanmorgen meegenomen had en wortelrauwkost die ik in Reims bij de supermarkt vond. Heerlijk was het, zitten in de stilte en de natuur. Het duurde even voor ik in de natuur was. De route vanuit Reims liep langs de snelweg en via vrij drukke wegen. En in Reims zelf liep ik vlakbij het kanaal tegen een afzetting aan waar veel gendarmerie was....gelukkig kon ik gewoon doorlopen. Iets later sprak ik een Frans stel en zij dachten dat het te maken had met de marathon die komende zondag in Reims gehouden wordt. Het deed me realiseren hoe blij we in Nederland mogen zijn dat het tot nog toe rustig is gebleven qua aanslagen.
Morgen een wat heuvelachtiger stuk door een bos en dan op naar Epernay waar ik hoop op een goede wandeldag te kunnen proosten met een glas champagne!