Dag 10 Enines
23 mei 2016 - Orp-Jauche, België
Slapen - of liever gezegd een slaapplaats vinden - is een deel van het avontuur is mijn ervaring tot nu toe. Het is niet altijd even gemakkelijk om iets te vinden. Soms moeten we best wat afwijken van de route. En de ene B&B is de andere niet. Gisteren kwamen we in een B&B met minicamping aan waar we middenin de viering vielen van de verjaardag van de kleinzoon die 6 werd. Tussen het feestvieren door wees oma ons de kamer/trekkershut en gaf opa ons fietsen te leen zodat we naar de pizzeria even verderop konden gaan. (Waar ik dan weer asperges gegeten heb, het was een soort pizzeria-plus.....jammie!)
De hond kwam tussendoor een knuffel halen en de kat nam de aai in ontvangst. Huiselijk, rommelig en gezellig.
Vandaag zijn we te gast bij een familie. Die we vonden omdat iemand uit ons gidsje niet kon en dit nummer aan ons doorgaf. Toen ik belde zei zoonlief : mijn ouders zijn nu niet thuis, maar komt u maar, het is wel goed! Dus wij er naartoe na een dag flink lopen. Twee dochters al uit huis, nog 2 studerende zonen thuis (die ook daadwerkelijk hardop hun tentamens aan het voorbereiden zijn). Vader maakt documentaires voor de Belgische tv. We mogen slapen in de kamers van de dochters, mee-eten, douchen, wat een gastvrijheid! En ook nog es mooie gesprekken aan tafel (hoewel mijn franse vocabulaire nog erg stoffig is). Een van hun dochters heeft de camino gelopen en is heel vaak gastvrij ontvangen. Daar waren de ouders dankbaar voor en ze willen die gastvrijheid daarom graag aan anderen geven. Waar wij dan weer dankbaar voor zijn. Ik voel me vandaag een gezegend mens!
De hond kwam tussendoor een knuffel halen en de kat nam de aai in ontvangst. Huiselijk, rommelig en gezellig.
Vandaag zijn we te gast bij een familie. Die we vonden omdat iemand uit ons gidsje niet kon en dit nummer aan ons doorgaf. Toen ik belde zei zoonlief : mijn ouders zijn nu niet thuis, maar komt u maar, het is wel goed! Dus wij er naartoe na een dag flink lopen. Twee dochters al uit huis, nog 2 studerende zonen thuis (die ook daadwerkelijk hardop hun tentamens aan het voorbereiden zijn). Vader maakt documentaires voor de Belgische tv. We mogen slapen in de kamers van de dochters, mee-eten, douchen, wat een gastvrijheid! En ook nog es mooie gesprekken aan tafel (hoewel mijn franse vocabulaire nog erg stoffig is). Een van hun dochters heeft de camino gelopen en is heel vaak gastvrij ontvangen. Daar waren de ouders dankbaar voor en ze willen die gastvrijheid daarom graag aan anderen geven. Waar wij dan weer dankbaar voor zijn. Ik voel me vandaag een gezegend mens!
wat een heerlijke ervaringen , zal je lang heugen , , er zijn gelukkig ook nog dit soort mensen , die ouderwetse gezelligheid kunnen geven