Dag 9 Linter

Na een prima nacht (lang leve de oordopjes!) en meer dan prima ontbijt met de familie waren we vanmorgen rond half 10 op pad. Vandaag de prachtigste route tot nu toe. Alleen maar langs boomgaarden, veldweggetjes, weilanden....wat is de wereld toch mooi! En het leek slecht weer te worden, waardoor het erg rustig was overal, behalve een enkele fietser of auto kwamen we vrij weinig verkeer tegen....heerlijk! Het lopen ging goed en onderweg gepicknickt in een appelboomgaard. Nog net op tijd, vlak daarna begon het te regenen. De laatste 1,5 uur hebben we dus in de regen gelopen. Reden voor Anouska om met mij mee te lopen naar de B&B, een tentje opzetten in de regen was toch net iets te oncomfortabel.  Dus zit zij nu in de trekkershut en heb ik een kamer in de B&B.

Met weer even een realitycheck: in de kamer naast me 2 Chinezen die morgenvroeg bij Bosch hier in de buurt aan de slag gaan. Ontbijt om 7 uur.....brrrr.....Daaraan merk ik dat ik langzamerhand in een ander ritme en tijdsbesef begin te komen. Het is 20.00 uur terwijl ik dit tik, maar het voelt alsof het 23 uur is. Wandelen maakt me enorm rozig en moe. Nu waren het vandaag ook zo'n 23 kilometers,  maar toch. Morgen weer ongeveer dat aantal en ook weer ingegeven door de slapplaats. Het is in deze buurt iets ingewikkelder om een plek te vinden. Dat maakt dat we een beetje van de Via Monastica af moeten wijken, maar dat is dan maar zo.

Qua afstand en gevoel van ver weg zijn begint het nu ineens wat te worden.  Morgen overschrijden we de taalgrens, Namen komt in zicht en daarmee Frankrijk ook enigszins. Elke dag vind ik het weer spannend,  elke dag is ook anders hoewel er toch ook iets van een ritme ontstaat. Het samen lopen is voor nu leuk. We merken allebei dat het fijn is om ervaringen te delen, dat we tegen dezelfde vraagstukken en praktische dingetjes aanlopen (blaren bijv.) en dat we elkaar aanvullen (zij de gps, ik de Franse taal). We gaan zien hoe lang het fijn blijft.