Wandeldag 35/7 Lac Sauvin-Vézélay (12 km)

De dag begon vroeg met koffie en brood waarna ik weer op pad ging. Het was koel, stil en de route was mooi. Elke keer weer vind ik het bijzonder als ik me realiseer dat veel mensen me voor gegaan zijn en ook na mij nog zullen komen. Dat Michèle en Michel hier gisteren ook gelopen hebben.
Ineens zag ik Vézélay voor me liggen, op de heuvel, de omgeving dominerend. Het lopen ging goed waardoor ik na  3,5 uur al boven stond na een fikse klim. Om vervolgens tussen de fris ruikende toeristen te belanden, ik voelde me nogal misplaatst. Terwijl de basiliek juist ook een belangrijke plek is voor pelgrims. Dus liep ik toch maar gewoon door naar de basiliek waar ik, net als in Reims, emotioneel werd. En me niet echt duidelijk was waarom eigenlijk....ik heb maar gewoon even zo stilletjes mogelijk zitten huilen en gedaan alsof ik mijn zweet aan het afvegen was. Wat óók waar was want jemig, het was wel een klim zeg!
Bij St. Jaques heb ik een kaarsje gebrand en iedereen die me op welke manier dan ook gesteund heeft daarvoor bedankt. Van de in totaal 2794 kilometer heb ik er nu 817 afgelegd waarmee ik nu dus onder de 2000 kilometers kom die ik nog te gaan heb. Vanaf nu begint er ook weer een nieuw boekje. In verschillende opzichten weer een mijlpaal, een einde en nieuw begin. En toch twijfel ik en overweeg naar huis te gaan. omdat mijn voeten nog steeds pijn doen. Omdat ik mijn schoenen daarom niet aan kan en het lopen op sandalen nu voelbaar begint te worden in mijn benen. Omdat het lopen tot een uur of 12 wel te doen is, maar daarna is het echt te heet waardoor de etappes relatief kort zijn en de middagen lang en toch ook wel saai.
Vanavond slaap ik bij de zusters en net heb ik gegeten met zo'n 10 andere pelgrims. Het was fijn om dit te kunnen delen en te horen dat ook anderen hier tegenaan lopen. In ieder geval blijf ik morgen nog een dagje hier, zijn mijn blaren verzorgd door de lieve herbergierster en heb ik van een medepelgrim een zalf gekregen die goed is voor de huid van mijn voeten. De aandacht en zorg van hen en van een lieve vriendin deed me goed en een dagje rust zal me vast ook goed doen. ....daarna kijk ik wat ik doe.
Voor nu mag ik trots zijn op deze mijlpaal en ga ik voor het eerst ervaren hoe het is om op een slaapzaal met maar liefst 6 andere dames te slapen.....Gelukkig heb ik oordopjes!