Wandeldag 31/3 Tonerre-Chablis 18,5 + 3

Terwijl heel Frankrijk voor de tv zit, zit ik dit blogje te schrijven in een prachtig appartement in Chablis. Dat deel ik met Bouwe, een mede-pelgrim die ik vanmiddag tegenkwam. Hij zat in de schaduw bij een lavoir zoals die er veel zijn. Ik zocht de lavoir op om even mijn voetjes wat koelte te geven in het water. Die hadden het namelijk zwaar te verduren, want ik heb blaren. Blaren? Deze schoenen heb al 1,5 jaar en er nog niet eerder één blaar in gehad! Tot mijn grote vreugde, ik dacht dat ik er van verlost was, had ik ze ook niet tijdens meerdaagse tochten en toen het erg warm was. Tja, nu dus wel, en dat is niet fijn. Helemaal niet omdat ik vanmorgen lekker vroeg op pad was gegaan om in de ochtendkoelte te kunnen lopen. Iets na zevenen stapte ik met blaar en al het hotel uit. Lekker vroeg op pad, zonder koffie en met een stuk brood van gisteren. Maar dat gaf niet, want ik was nu dan toch rond lunchtijd in Chablis. En water had ik wel genoeg bij me, want het zou weer warm worden vandaag. 

Tonnerre uitlopen was heuvelopwaarts lopen en dat ging best oké. Na enige tijd realiseerde ik me dat ik al even geen bewegwijzering gezien had, dus checkte ik de route op mijn telefoon. Inderdaad, verkeerd gelopen. Balen, maar ik zag dat ik een stukje kon afsnijden om weer terug te komen op de route. Dus dat deed ik, nog steeds best in mijn nopjes met mezelf dat ik zo lekker bezig was. Via een bospad liep ik naar beneden en 2 x moest ik over een omgevallen boom klauteren. Wat ik deed en uiteindelijk kwam ik weer terug op de route. Ik keek om me heen en zag dat ik hier al was geweest .....een uurtje geleden ofzo! Had ik dus niet goed gekeken en mezelf weer een stuk terug op de route gezet. ...kon ik een deel van de heuvel wéér beklimmen! En mijn zweet-van-het-hoofd-afveeg-zakdoek was ik óók al verloren bij het geklauter over die bomen....grmbl!
Dus liep ik niet al te vrolijk verder en het werd steeds warmer en mijn blaren steeds pijnlijker. Maar ja, de enige mogelijkheid is toch om door te lopen, dus deed ik dat en kwam op een gegeven moment Bouwe tegen.

Bouwe loopt het voor hem allerlaatste stukje naar Auxerre. Daar is hij een aantal jaren geleden begonnen met zijn camino in één keer naar Santiago. Maar dat eerste stuk naar Auxerre vanuit huis had hij dus niet gedaan en hij deed dat nu alsnog in etappes. Morgen bereikt hij Auxerre en dan heeft hij dus het hele stuk óók vanuit huis gelopen. Hij loopt nu bijna 3 weken en ik ben de eerste pelgrim die hij tegenkomt.  Hij is voor deze etappe ook mijn eerste pelgrim, maar ik ben pas 3 dagen onderweg. Hij wist te vertellen dat de plek waar ik vannacht wilde overnachten,  de gemeenteherberg in Chablis, dicht is en dat hij een appartement heeft gevonden om in te slapen.  Die delen we nu en het is een prachtig plekje! Erg leuk om zijn verhalen en ervaringen te horen en hij is blij om weer eens lekker Nederlands te kunnen praten. Hij zit overigens net als zovelen op dit moment in de kroeg naar het voetbal te kijken en aan het getoeter en gejoel te horen heeft Frankrijk gewonnen, iedereen uiteindelijk blij vandaag!