Wandeldag 24

3 oktober 2016 - Sézanne, Frankrijk

Vandaag is het dierendag. Ja ik weet het, dat is pas morgen, maar toch is het voor mij vandaag dierendag. Het begon met de heerlijk aanhankelijke kat van Philippe vanmorgen. Onderweg zag ik een vos, natuurlijk de gebruikelijke paarden en koeien, een ezel, een ooievaar, ontelbare vlinders, merels, duiven, musjes, een lieveheersbeestje en afsluitend een huishond in het bejaardentehuis waar ik vannacht slaap. Die hond komt meteen bij me liggen en loopt mee naar de kamer waar ik mag slapen. Even zo vrolijk springt hij op het bed voor nog meer knuffels! En zoekt me de hele tijd op om te spelen en geaaid te worden.....een nieuwe vriend dus en hij heet Joyeux.....geweldige naam toch! Een bejaardentehuis is dus nu mijn slaapplek en het lijkt deels op waar mijn moeder verbleven heeft. In een wat ouder pand met slaapplaatsen voor de stagiairs en familie. Wat zou zij die huishond geweldig hebben gevonden! Als ik van de kamer waar ik mag slapen naar de wc loop, zie ik een dame op een bed liggen die er ongeveer bijligt zoals mijn moeder in haar laatste tijd.....da's dan weer een beetje confronterend. Het huis wordt gerund door zusters,daarin lijkt het niets op waar mijn moeder verbleef. Hier lopen een aantal dames rond in habijt terwijl ze zelf ook al een respectabele leeftijd lijken te hebben. Ik zou mee eten en aan tafel zitten bij een een paar bewoners en omdat ik het eten bij mijn moeder niet altijd als prettig heb ervaren, zag ik eren beetje tegenop. Maar gezellig was het! Met een meneer die vandaag 89 geworden was, een andere meneer die van alles wist te vertellen over les pays bas en een mevrouw die vertelde over de kinderkoloniën die ze vroeger begeleidde. Het avondeten zelf vond ik bijzonder: een soepje vooraf, ik denk dat daar de groenten in zaten. Daarna een grote aardappel en twee stukjes ingelegde vis en druiven toe. Nu zit ik weer op 'mijn' kamer en Joyeux ligt aan mijn voeten....wederom bijna huiselijk en dan weer op een heel andere manier dan gisteren. Dat vind ik nu juist ook zo leuk, dat elke avond anders is en ik eigenlijk nooit weet hoe het zal zijn. Waar ik gisteren extra kleren aangetrokken had, kon vandaag weer alles uit...het was heerlijk weer: een zonnetje met een fris windje. De 14,5 kilometer die ik te lopen had vandaag, verliepen dan ook zeer voorspoedig. Het enige waaraan ik merk dat het herfst is, is dat ik door ontzettend veel spinnenwebben loop, verder leek het zomer vandaag. Morgen weer een langere etappe van 22,5 km naar Anglure waar ik bij iemand thuis slaap...

4 Reacties

  1. Robbert:
    3 oktober 2016
    Bonsoir ma soeur,

    Mooi om je reisverhalen te lezen in een mooie maar heuvelachtige streek champagne, pittig! Volgens mij ben je voor Epernay vlak langs Cumières gelopen, waar wij onze champagne gehaald hadden voor onze bruiloft.

    Onderstaande vind ik wel toepasselijk voor je reis;-)
    Reis zo ver je kunt kijken. Daarna kun je verder zien!

    Heel veel succes komende dagen!

    Bisous, de ton petit frère
  2. Elisabeth:
    4 oktober 2016
    Ha Yvonne,
    Leuk dat je daar geslapen hebt! Ik vond het geweldig ook om te zien hoe men met de bejaarden daar om ging, ik vond het van een vrolijkheid die je hier, naar mijn ervaring, niet snel ziet in bejaarden/verpleeghuis. Zo kan het dus ook. Als je in Mery sur Seine komt dan kun je bij de Marianisten overnachten! Aan te bevelen! Groet dan Broeder André en Jean! Heb jij ook het routeboek van het Genootschap? Je broer had een mooi citaat! Ik geniet van jouw verhalen! Bon Chemin
  3. Ida:
    5 oktober 2016
    Heerlijk Yvonne, al die nieuwe indrukken en daar steeds weer je thuis in vinden. Klinkt fijn. Prettige reis
  4. Gela:
    5 oktober 2016
    Leuk Yvonne! :) Veel plezier nog!