Thiksey-Hemis
In Thiksey bij de nonnen kwam een lama op bezoek, wat betekende dat alles gepoetst werd en lekkernijen gemaakt werden. Ook liep het hele dorp uit om in de mooiste kleding de lama eer te komen bewijzen. Mooi om te zien. We zijn er 3 nachten gebleven en ik heb er rustig aan gedaan. De blessure aan mijn knie waar ik al voor vertrek last van had, speelt weer op door alle trappen en hoogteverschillen die hier zijn.
De volgende stop was in Hemis waar we 3 nachten zouden verblijven. Hemis is een klein dorpje met een groot klooster. Als je er naartoe rijdt, zie je er niets van omdat het een soort van verstopt ligt achter een uitloper van de berg. Het werd in vroeger tijden dus ook als toevluchtsoord gebruikt.
We sliepen er bij Padma en leefden er zoals zij er leeft. Dat betekent jezelf wassen met water uit de heldere bergbeek, je behoefte doen boven een gat in de grond, eten wat de Ladakhse pot schaft, de koe die 6 meter verderop staat gedag zeggen, de dorpshonden aanhoren die 's nachts hun onderlinge vetes uitvechten en tegen iedereen die je tegenkomt "Julley Julley " zeggen. En 's morgens om 7 uur puja in het klooster waar ontzettend veel jonge jongetjes zijn. De een doet aandachtig mee, de ander speelt met een knikker, een derde zit te keten en te kletsen, een vierde zingt af en toe met hoge stem mee met de gebeden, een vijfde kijkt alleen maar rond, een zesde doopt koekjes in de chai die iedereen krijgt, geweldig om te zien!
Ik sliep bij Padma in de kamer waar we ook aten, omdat de andere kamers een smal en ongelijk trapje naar boven hadden wat ik 's nachts dan ook moest nemen als ik naar het "toilet " moest. Na 2 nachten vond ik het gebrek aan privacy en comfort wel genoeg. Bovendien betekent alles wat je doet in Hemis dat je moet klimmen en dat gaat nu wat minder goed. Dus besloot ik om een dag eerder naar Leh te gaan. 2 andere dames waren mij een dag eerder al voorgegaan. Overigens goed om te ervaren wat dit met mij doet. In mijn plannen voor een small house wilde ik volledig off grid leven nastreven, dwz volledig onafhankelijk/zelfvoorzienend qua stroom en water. Nu merk ik dat ik water toch wel heel belangrijk vind en dus een manier ga vinden om zuinig maar wel comfortabel met water te kunnen leven.
Leh is een vriendelijk stadje met ontelbaar veel winkels, koffiebars, wederom veel Israëliers en westerlingen en toch heeft het -in tegenstelling tot Manali- de vriendelijke en gemoedelijke Ladakhse sfeer....heel fijn! En er is - bij vlagen- wifi....bijzonder om te merken wat 't met me doet als dat er niet is!
Ons guesthouse ligt in een rustig stukje van Leh met een fijne tuin. Vanmiddag is de groep weer compleet en de rest van de week verkennen we Leh en omgeving.
De volgende stop was in Hemis waar we 3 nachten zouden verblijven. Hemis is een klein dorpje met een groot klooster. Als je er naartoe rijdt, zie je er niets van omdat het een soort van verstopt ligt achter een uitloper van de berg. Het werd in vroeger tijden dus ook als toevluchtsoord gebruikt.
We sliepen er bij Padma en leefden er zoals zij er leeft. Dat betekent jezelf wassen met water uit de heldere bergbeek, je behoefte doen boven een gat in de grond, eten wat de Ladakhse pot schaft, de koe die 6 meter verderop staat gedag zeggen, de dorpshonden aanhoren die 's nachts hun onderlinge vetes uitvechten en tegen iedereen die je tegenkomt "Julley Julley " zeggen. En 's morgens om 7 uur puja in het klooster waar ontzettend veel jonge jongetjes zijn. De een doet aandachtig mee, de ander speelt met een knikker, een derde zit te keten en te kletsen, een vierde zingt af en toe met hoge stem mee met de gebeden, een vijfde kijkt alleen maar rond, een zesde doopt koekjes in de chai die iedereen krijgt, geweldig om te zien!
Ik sliep bij Padma in de kamer waar we ook aten, omdat de andere kamers een smal en ongelijk trapje naar boven hadden wat ik 's nachts dan ook moest nemen als ik naar het "toilet " moest. Na 2 nachten vond ik het gebrek aan privacy en comfort wel genoeg. Bovendien betekent alles wat je doet in Hemis dat je moet klimmen en dat gaat nu wat minder goed. Dus besloot ik om een dag eerder naar Leh te gaan. 2 andere dames waren mij een dag eerder al voorgegaan. Overigens goed om te ervaren wat dit met mij doet. In mijn plannen voor een small house wilde ik volledig off grid leven nastreven, dwz volledig onafhankelijk/zelfvoorzienend qua stroom en water. Nu merk ik dat ik water toch wel heel belangrijk vind en dus een manier ga vinden om zuinig maar wel comfortabel met water te kunnen leven.
Leh is een vriendelijk stadje met ontelbaar veel winkels, koffiebars, wederom veel Israëliers en westerlingen en toch heeft het -in tegenstelling tot Manali- de vriendelijke en gemoedelijke Ladakhse sfeer....heel fijn! En er is - bij vlagen- wifi....bijzonder om te merken wat 't met me doet als dat er niet is!
Ons guesthouse ligt in een rustig stukje van Leh met een fijne tuin. Vanmiddag is de groep weer compleet en de rest van de week verkennen we Leh en omgeving.
Geweldige beschrijving , knap om on basic te kunnen leven, denk niet dat ik het zou kunnen , als er geen noodzaak is natuurlijk.
Maar de cultuur lijk me geweldig, veel plezier en avontuur.
Liefs
Pa
Mooi om te kunnen volgen Yvonne!