India-Manali

Ja....een nieuwe blog!  Alleen niet het vervolg van mijn wandeling naar Santiago helaas. Dit jaar ben ik een wens die ik al lang had in vervulling aan het laten gaan: ik ben in India om naar Ladakh te gaan, het deel van India dat ook wel Klein Tibet genoemd wordt. Vanwege de gelijkenis qua landschap en ook omdat er veel Tibetaans boeddhistische kloosters zijn.

Als ik thuis ben, ga ik nog wel een manier verzinnen om de blog te splitsen, want het wandelen  naar  Santiago is natuurlijk heel iets anders dan een reis naar Ladakh. Voor nu laat ik het echter even zo.

Wij zijn, met een groepje van 7 vrouwen in totaal, in Dehli geland en na een volle dag in de smoorhete en vooral benauwde stad doorgevlogen naar Manali. Of eigenlijk naar Kullu om vanaf daar met een taxi verder te gaan naar Manali.
We verblijven in een guesthouse dat vrij hoog in Old Manali  ligt en de tijd heeft hier stil gestaan. Houten huizen met de koeienstal en hooischuur eronder. Dames in kleurige kleding en heren met een fleurig hoedje op. En omdat het Shiva-maand is, wordt er door het dorp gezamenlijk gebeden, gekookt en gegeten. Het koken in pannen die zó groot zijn, dat ze doen denken aan de kookpotten uit Asterix en Obelix.
Overal straathonden en veel zien er heel schattig uit en zijn ook echt uit op aandacht maar natuurlijk vooral op eten. Ik moet echt mijn best doen om ze niet te aaien, mis namelijk het kroelen met Casper. Het helpt als ik de honden wat beter bekijk en zie dat ze vlooien en wonden hebben en veel jeuk, dan hoef ik niet meer zo nodig te aaien....
Casper heeft het overigens erg goed omdat een lieve vriendin in mijn huis logeert en hem maximaal verwent!

's Morgens beginnen we met een yogales en dat is heerlijk om de ochtendstijfheid te doen verdwijnen. Op het balkonnetje voor onze kamers, beschut tegen de regen en wel lekker buiten....genieten! Deesi geeft heel precies en op zachte wijze les waardoor het voor mij nog meer dan yoga op zich al is, een manier is om te ervaren hoe het met me is.
Nou, ik kan zeggen dat het me goed gaat, dat ik deze manier van reizen bijzonder prettig vind, de tegenstellingen van India waardeer, geniet van het landschap en me vooral verheug op straks nog verder de Himalaya in.